Welkom

Welkom op de blog van het Land van de Regenboog. Op deze blog vind je wekelijks de tekst van de kinderliturgie tijdens de eucharistieviering van Sant Egidio, elke zondag om 17u in de Sint Carolus Borromeuskerk te Antwerpen.

Het Land van de Regenboog is een internationale beweging van en voor kinderen die zich willen inzetten om samen een betere en meer menselijke wereld uit te bouwen. Kinderen van 5 tot 12 jaar zijn welkom.


Meer info op de website van de gemeenschap van Sant Egidio.

50 jaar Sant Egidio


Hand 9, 26-31
Joh 15, 1-8

Beste vrienden,
Vandaag vieren we de 50 ste verjaardag van Sant Egidio wereldwijd.  Allemaal worden we vandaag een beetje 50 jaar, van de jongste tot de oudste.  Want de geschiedenis van Sant Egidio is ook onze geschiedenis ook al waren we er niet van de eerste dag bij. 
50 jaar geleden begon Andrea Riccardi als jongeman samen met een paar vrienden het evangelie te lezen en hij begreep dat die woorden iets betekenden voor zijn leven.  Ze wilden samen de wereld veranderen en ze begrepen dat dit enkel kon als ze begonnen met hun eigen hart te veranderen. 

Een beetje zoals Paulus in de eerste lezing die we gehoord hebben.  Paulus heeft eerst lange tijd de eerste leerlingen vervolgd, hij was boos op hen omdat ze de wetten van de joden niet helemaal volgden en de armen ook op sabath hielpen bv.  Maar op weg naar Damascus, een grote stad in die tijd, heeft Paulus de Jezus die verrezen was ontmoet.  En hij veranderde zijn hart, hij bekeerde zich. 
En vanaf toen begreep Paulus dat Jezus volgen zijn redding was, zijn manier om gelukkig te leven en anderen gelukkig te maken.  Daarom zijn we hier vandaag bijeen in de kerk, omdat wij hetzelfde ontdekt hebben of beginnen te ontdekken.  De woorden van Jezus tonen ons hoe wij geluk kunnen vinden voor onszelf en hoe wij zo de wereld kunnen veranderen.
Paulus heeft zich bekeerd en is toen Barnabas tegenkomen.  En in de bijbel staat: Barnabas heeft zich zijn lot aangetrokken.  Dat is ook heel belangrijk.  Barnabas had vol wantrouwen en verwijten kunnen staan tov Paulus, want hij had uiteindelijk heel veel leerlingen vervolgd.  Maar dat doet Barnabas niet.  Hij begrijpt dat Paulus niet langer dezelfde is, dat hij meer is dan de slechte daden die hij gedaan heeft.  Barnabas is de eerste die Paulus vergeeft en hij brengt hem tot bij de apostelen.
Barnabas geeft Paulus vriendschap en toont eigenlijk al meteen dat de woorden van Jezus waar zijn.  Wie een christen ontmoet, wie een mens van geloof ontmoet, moet vrede ontmoeten, moet vriendschap krijgen, moet vergeving krijgen voor gemaakte fouten.
Op die manier is Barnabas een voorbeeld voor ons, want hij leeft na wat Jezus zelf eerst voorgeleefd heeft.

Want in het evangelie gaat het vandaag juist daarom.  Ze brengen een vrouw tot bij Jezus die een fout heeft gemaakt.  En ze halen er de wet van Mozes bij.  Mozes heeft ons in de wet voorgeschreven zulke vrouwen te stenigen. Hoe staat U daar tegenover?  Het is de valsheid van de Farizeeën en schriftgeleerden die deze vrouw gewoon gebruiken om Jezus in de val te laten lopen.  Want als hij een goede jood zou zijn, zou hij zich toch houden aan de wet van Mozes!
Maar Jezus trapt niet in hun val.  Hij zegt hen om eerst naar zichzelf te kijken.  En als er iemand onder hen was die geen enkele fout gemaakt heeft, dan mocht die als eerste een steen gooien naar de vrouw.  Jezus antwoordt met de vergeving en het medelijden.
En niemand gooit een steen, want ze hadden waarschijnlijk zelf ook allemaal wel fouten gemaakt.   En Jezus gooit zelf ook geen steen naar die vrouw, al had hij geen fouten gemaakt.  Jezus is ons voorbeeld.  Hij wil dat wij zijn evangelie écht beleven: niet oordelen over de anderen, met vriendschap en liefde de anderen tegemoet gaan en zo vrede in de wereld brengen.
Dat is de kracht van de woorden van Jezus die wij lezen in het evangelie elke week in de kerk.  Daarom komen wij telkens opnieuw luisteren naar zijn Woord.  Om betere mensen te worden, om minder naar onszelf te luisteren en meer naar de stem van God die we horen in de woorden van het evangelie. 
Om te bidden voor de wereld en voor al wie in nood is.  Om dankbaar te zijn voor 50 jaar Sant Egidio, 50 jaar vriendschap met de armen en werken voor de vrede.